Space horror is een evidentie. Een cruciaal element voor succesvolle horror is namelijk claustrofobie; de personages afzonderen. En waar is men meer afgezonderd dan in de ruimte? Fans hongeren ernaar, en nochtans krijgen we maar zelden nieuwe films in dit subgenre. Toen ik dus toevallig op de psychedelische, met neon overgoten trailer stuitte van Ash,…
Een onnozelheid stuwde me onlangs weer richting het cyberpunkgenre: solden. Jawel. Een paar percentjes afgeprijsd op Steam en voor ik het wist kroop ik in de schoenen van Alex Murphy in Robocop: Rogue City en keerde ik terug naar Cyberpunk 2077 met de uitbreiding Phantom Liberty. Al gauw besefte ik dat de thema’s van cyberpunk…
Regisseur Fede Álvarez blies in 2013 de horrorwereld van haar sokken met Evil Dead, een perfecte reboot van de klassieker uit de jaren tachtig. In 2016 deed hij het opnieuw met de originele horrorthriller Don’t Breathe. En nu in 2024 maakt hij de hattrick met Alien: Romulus, de sterkste vertoning van de xenomorph in vele…
De zomer is gearriveerd, en des te meer de zon door het zwerk breekt, des te meer teister ik mijn medemensen met het aanzicht van mijn kuiten. Melkflessen worden ze wel eens genoemd, en op de rechterfles prijkt al enkele jaren een tattoo, de enige op mijn lichaam. Het zwoele weer brengt mij dan ook…
E-readers zijn zeker geen nieuwe technologie. De eerste modellen zijn ondertussen twintig jaar oud en mijn eigen Kobo Glo dateert van de zomersolden van 2013. Ik was dus toe aan een upgrade. Maar hoe overtuig je mensen om nieuwe e-readers aan te schaffen? Wat mij in 2013 over de streep trok was het frontlight, waarmee…
Abigail is de nieuwste film van het trio Radio Silence, dat bestaat uit co-regisseurs Matt Bettinelli-Olpin en Tyler Gillett enerzijds en producent Chad Villella anderzijds. De voorbije vijf jaar heeft Radio Silence grote successen geboekt binnen het horrorgenre met de twee recentste Scream-films en Ready Or Not. Als grote fan van deze films, en van…
Godzilla viert dit jaar zijn 70ste verjaardag. Hieperdepiep, hoera! De titaan zag in 1954 het levenslicht als metafoor voor kernwapens. Niet voor niets dus dat de king of the monsters ontsproot in het getraumatiseerde Japan, nog geen tien jaar na Nagasaki en Hiroshima, en dat zijn meest aangrijpende incarnaties steevast uit Japanse potgrond komen. Denk…
Wie zich wil wagen aan het recenseren van fictie, laat staan het schrijven ervan, kan maar best de basis van verhaalanalyse onder de knie hebben. Het meest courante model hiervoor is de zogenaamde drie-aktenstructuur, of in het Engels de three act structure. Alle andere modellen kunnen hier zonder conflicten binnen geplaatst worden wat het kennen…
Deze week had ik met een collega een kort gesprek over spiritualisme. Vorige levens, hypnotisme, en nog meer kwakzalverij. Het gesprek was kort omdat ik dat soort zaken snel in de kiem smoor, voluit beseffend dat ik iedere vorm van tact ontbreek als het op dit onderwerp aankomt. Kijk, ik ben van jongs af aan…
Ah, zondagvoormiddag, tien uur dertig. Op dat gulden tijdstip liggen de Johnny’s en Marina’s nog volop uit te kateren, zijn de mama’s en de papa’s clandestien begonnen aan de tweewekelijkse partij samsonseks, en lopen alle andere onverlaten, als ze al uit bed zijn, nog rond in hun peignoir. Ongetwijfeld laten over enkele jaren de bioscopen,…